ერეკლე (ჩემი შვილი)
კომენტარები [2] | სრულად ნახვა
ჩემი ცხოვრება ნიჟარაა...
ზღვიდან დიდი ღელვისას გამორიყული...
ქროლვა სულში აქვს ჩამდგარი ზეცას...
ქვიშა ცხელია...
უდაბნოს სუნი ასდის ნაპირს – ზღვაზე გაწოლილ ჩალისფერ სევდას..
გდია ნიჟარა...
კომენტარები [0] | სრულად ნახვა
კვლავ დავიცალე...
შემომეხსნა ის მყუდროება,გამოგონილ ბედნიერებას რომ უწოდებს ბრძენი...
დავრჩი შემოდგომის განძარცვული ფოთლის უსუსური სევდა – სიჩუმე.
მომეცით ზეცა...
ცხენთა რემა შავი ღრუბლების...
კვამლი და ბოლი –
ნაზამთრალი სისხლის შეგრძნება...
და გული....
კომენტარები [0] | სრულად ნახვა
ფართხუნა შარვალი,წელზე შემოჭერილი მოკლე ქურთუკი,ქვაბურა ქუდი,ფრატუნა ფეხსაცმელი,პატარა ულვაში,ხელში – ჯოხი...
თვალცრენლიანი,ეული,მეოცნებე,მაწანწალა,ჯენტლმენი,თავგადასავლების მაძიებელი,ღარიბი,მშიერი,მოსამსახურე,გამომგონებელი,პატარა კომიკოსი.....
კომენტარები [0] | სრულად ნახვა
უტყვად გავქცერი გზას ლოდინიანს
ფიქრია ძველი.
მოხვალ ოდესმე?
თუ დარჩები მგზავრი – გამვლელი..
ჩემი თვალებით გაკვალულ შარას თუ დაედება
ვეება ლანდი...
დღემდე ასეთი ფაქიზი იყავ,
დღემდე ასეთი ლამაზი
მწამდი...
ვიცი,დაგღალე,რომ ბოლომდე
კომენტარები [0] | სრულად ნახვა
ჩემიანებს ჩემი უკვირთ:
რა და როგორ...
როდის...რატომ...
გზა ზნელია გასავლელი
უნდა ვზიდო ეს გზა მარტომ!
სიყვარული?..არც ეს ესმით...
მაინც რისთვის,
როდის,როდის...
სიყვარული სიკვდილივით
უკითხავად,ძალად მოდის...
ეს სიშორე ცის და მიწის
კომენტარები [0] | სრულად ნახვა
,,ვინც ცდილობს ზედაპირს შიგნით შეიჭრას,თავს საფრთხეში იგდებს"...ოსკარ უაილდი.
დორიან გრეი,დორიან გრეი...
მე ვაშენებდი,შენ კი ანგრევდი
ფიქრებს,ჩემ ფიქრებს უსამანოებს
ვცდებოდი იქნებ...უსამართლოებს...
ვეწირებოდი რაღაც პრინციპებს.
თავის სიმდაბლე თუ სინდისია...
კომენტარები [0] | სრულად ნახვა
კაცობრიობავ,მე შენ დაგცინი!
ჯუჯის სიცილით!
ზამთრის ზღაპარი და ქარიშხალი...
ცოცხლად სიკვდილი...
ადონისს ეძებს ვინ,ჩემნაირი...აფროდიტეა?
კომენტარები [0] | სრულად ნახვა
ავტორი: სტუმარი |