1:40 PM მარტოობის დღესასწაული... | |
 კვლავ დავიცალე... შემომეხსნა ის მყუდროება,გამოგონილ ბედნიერებას რომ უწოდებს ბრძენი. დავრჩი შემოდგომის განძარცვული ფოთლის უსუსური სევდა – სიჩუმე. მომეცით ზეცა... ცხენთა რემა შავი ღრუბლების.. კვამლი და ბოლი – ნაზამთრალი სივცრცის შეგრძნება. და გული – ერთადერთი თავშესაფარი... გული – უბიწო. როცა ბინდ – ბუნდში ლოდინისას არავინ მოდის... მაშინ მსურს შველა... დღეს ფერხულია... მარტოობის დღესასწაული... ამ მასკარადზე დედოფლობას არვის დავუთმობ... რადგან ამ წუთას, ამ სამყაროში... არვის ვახსოვარ... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |
1
1
0
